Είναι νια βίγγλα - στο χείλος γκρεμού
υποθαλάσσιου -μπορεί στη Βορεινή
πλευρά της Ατλαντίδας
όπου Σαπφώ και Αλκαίος
ακόμα καθορίζουν
στο πέλαγο του Αιγαία
τη γεύση.
Και στέγη υπάρχει - αιωρούμενη
σε ρεύματα υπόγεια -απ' 'οπου Ταξιάρχης
και συνοδοί
μάνητες ασεβών αποκαθαίρουν
μ υπομονή Ιώβεια -μακρόβια
σε σύστημα ενού χρόνου
αγέννητου.
Κι εκεί σιμά - στων άπαρτων των κάστρων
τη συστάδα - δραματικές οι αυτόχθονες
επιχειρούν ενώσεις - έρωτες μάχιμους
θα πει - από πούσι, πλαγκτόν, ελπίδα και όνειρο.
Κι αν πεις τη γούβα - αναπάντητη
ξερολιθιά θαλασσινή - γύρω φράχτες οι αχινοί
κοχλίες, αχιβάδες, μελιού λαϊνια
κι υδρίες ναυαγίων
όπου Άγγελοι τρισάρμενα-τρικάταρτα σκαρώνουν
με τη γοργόνα του Αλέξανδρου - να γίνεται ακροπρώρα
περίτρανης, περίτεχνης απαντοχής.....
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΥΡΠΟΛΗΘΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΗΣ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Ακολουθώντας σύνδεσμο σε χώρο φίλου, βρέθηκα στον χώρο σας..
Οφείλω να ομολογήσω ότι θαμπώθηκε η ματιά μου και η ψυχή μου ημερώθηκε από τους στίχους σας...
Σας ευχαριστώ γι'αυτό και εύχομαι να μείνετε φύλακας πιστός των ψυχών μας...
Καλό σας βράδυ και την εκτίμησή μου..
Αγαπητέ Νίκο, το επόμενο θα πρέπει να λέγεται η περιπέτεια ενός σχολίου. Αν δεν σας φτάσει πάλι μ αυτόν τον τρόπο, θα σας ευχαριστήσω στην ανάρτηση. Επιτέλους αυτήν την κατάφερα(;)
στασινου ελενη
Ένα ευχαριστώ για την αφιέρωση...
Αγαπητή Ελένη, θα είναι ένας πολύ ενδιαφέρον τίτλος για post, μιας και όλοι έχουμε το κάτι τις μας να προσθέσουμε..
Καλό καλοκαίρι εύχομαι ολόψυχα..
:)
Δημοσίευση σχολίου