.....ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ

Ποιός λοιπόν να πασχίσει να μας πείσει
πως η κοσμική απώλεια
είναι
δικός μας αντικατοπτρισμός;

Οτι είμαστε
οι δυνατότητες του θεού μας
στην πιο νωθρή του έκφραση;

Ότι η νύχτα
είναι πολύ εύρωστη
για ν' αναμετρηθεί μαζί μας;

Πως τα συρτάρια με τους στίχους
είναι κάτι
σαν λέσχες εφιαλτών
για μέλη εξειδικευμένα;

.....όταν
στο αργό χαρακίρι του Αιώνα
μπορούμε ακόμα
καρδούλες
να κατασκευάζουμε από τσιρότα;