Ο πόνος σκοπευτής μ' έχει κεντράρει
Φαντάζομαι τι θέαμα του δίνω
Γι αυτό κι εγώ τα νύχια μου λιμάρω
τα βάφω κόκκινα
με κείνο το μανό του ογδόντα τρία
Φορώ της μάνας μου το καπελλίνο
και της γιαγιάς τη χρυσαφένια πελερίνα
......Γοβάκια δεν μου άφησαν
Τα χάλασε η χαμένη η αδελφή μου
στο χορό του βασιλιά.
Βολεύω τα σπορτέξ μου το λοιπόν
και βγαίνω.
Λέω
να πάω στο στόχαστρο κοντύτερα
Μην είναι σαν κι εμένα
οπλισμένος ελλιπώς.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
..φοβάται ο Γιάννης το θεριό, και το θεριό το Γιάννη...ίσως καταφέρουμε να ξεγελάσουμε τον πόνο μας, ίσως καταφέρουμε να του ξεφύγουμε κι απόψε.
Καλο σαββατοκύριακο κ.Στασινού, να είστε καλά.
Δημοσίευση σχολίου