ΤΟ ΤΥΦΛΟ ΣΚΥΛΙ

Τη Παρασκευή μας βρήκε η Σοφία
Ευφροσύνη την είπαν
εσύ την ξαναβάφτισες
δεν μπορεί -είπες- παρά
στα τόσα της δεινά
να πνίγηκε το "ΕΥ"

Μας έφερε ένα τυφλό σκυλί
"Κρατείστε το μέρες τρείς" είπε
"τη λένε Κάρμεν
κατηγορήθηκε για φόνο
και δικάστηκε σκοτάδι"

Εμείς,
μοιράσαμε τα κόκκαλά μας....
κι η Κάρμεν τάγλυψε,
τάπαιξε,
ταχωσε
ύστερα έψαξε ένα πόδι,
η μυρωδιά ποδιού
να κοιμηθεί στη σιγουριά του.

Τα βράδια, η Κάρμεν
πότιζε το χώμα - τόθελε αφράτο-
κι ύστερα έβγαινε
απ΄το κιγκλίδωμα του κήπου
και συναντούσε τις λογής διαστροφές
όμως τα πρωϊνά;
λιβάνιζε το σπίτι
έπινε καφέ
κι άκουγε ρέκβιεμ αφηρημένα
τις τύψεις της
στη λύπη καθαγιάζοντας

Εμείς;
περιδιαβαίναμε αδιάβαστοι
τους τοιχους
δοκιμάζαμε με ήχους αν ωρίμασαν
τα φρούτα
και συνεχίζαμε περί "αθανασίας"
δίχως να κινδυνεύουμε απ΄το παράπτωμα
του βίαιου θανατου
Εσύ ειδικά
είχες πάψει να μιλάς
για την αισιοδοξία του "ΕΥ"

Τη δευτέρα ήρθε η Σοφία।
Η Κάρμεν αναγνώρισε
την ιστορία των βημάτων
"Που πήγαν όλοι;" ρώτησε
κι η Κάρμεν την γοήτευσε με συστολή
σκυλίσια
"Καλά...καλά....δε σε μαλώνω"
"μα μη το ξανακάνεις"
"σε λίγο δεν θάχω ανθρώπους"
"να σε φροντίσουν.....όπως πας...."

Γέμισε τα πνευμόνια της θυμίαμα
"Κάμε τον σταυρό σου σαν ΚΑΛΟ ΣΚΥΛΑΚΙ"
παρότρυνε
κι η Κάρμεν βούλιαξε σε βαθύ σταυροκόπημα।

Η Σοφία
πήρε αγκαλιά το τυφλό σκυλί
μην πληγωθεί
στου εσκαμμένου κήπου
την ανομοιομορφία
κι έφυγαν.

αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους μπερδεύουν την ευγένεια με την δουλικότητα.