Στη μεσαυλή του ήχου σουθα σαρκωθώ
-πείσμα σ' αυτόν π' ανθεί μονάχος-
λάμψης σπουδή
ρυθμού χορός
της λέξης ρίζωμα παράτολμο
και του νοήματός σου
παρανόηση
Μα πιό πολύ
κοπιαστικό ανάστημα σιμά σου
ανθοφορώντας
να βογγώ σκιές...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
..ωραίος πίνακας, "ζωντανά" χρώματα!
Καλο σαββατοκύριακο κ.Στασινού.
Δημοσίευση σχολίου