ΕΓΩ Η ΠΟΛΗ....

Θνητογενής κι ευαίσθητη

σαν πόλη

οι στάχτες των νεκρών

με οικοδομούν

και των αχρείαστων ασμάτων

τα οστά

Βέβαια

όλοι οι ποιητές

με στίχους με στιλβώνουν

και μειδιώσα δωρεά

στους ηγεμόνες
γίνομαι με το σύθαμπο

Αυτοί έως τ'απόσπερο

σε έννομα γυμνάσματα

μ' απασχολούν

κι ύστερα

γενναιόδωρα

κι ανείπωτα σεβαστικά

στην "γνώσιν των φυλάκων"

μ' εμπιστεύονται

Εδώ θα έλεγα λοιπόν

ολονυκτίς

το Αιώνιο αγγίζω στην οδύνη

αν με το πρώτο φως

των πεινασμένων πολιτών

έδεσμα δεν δινόμουν.....

Μα εγώ

μια πόλη ευαίσθητη

άπελπις

και θνητογενής

κάτω απ' τα βάτα

που όλοι ηδονές κρεμμούν

κάτι Αθώες μέρες εκκολάπτω

αυγά φιδιών θανατηφόρα.......