Μια στάλα μέλι
απ' την πρώτη κυψέλη-
Το πρώτο στάχυ -
απ΄το χωράφι
σελήνης πάμφωτης
Ο ξενύχτης κοκκινολαίμης
που κλωσσάει νεοσσούς
Νάναι τα ξέφωτα
στα μαύρα δάση
του Χρόνου μας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΠΟΙΑ ΓΥΜΝΙΑ ΑΠΟΤΥΠΩΘΗ ΣΤΗΝ ΙΡΙΔΑ ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙΕΙ ΟΠΗ ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ;
Λεπτομέρεια από πίνακα του Ιωάννη
αγάπες παντοτινές
ΔΥΟ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΕΚΛΙΜΕΝΑ - ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΕΓΓΙΤΕΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ - ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΑΝΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΙ -ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΕΡΕΙΠΙΑ.
Για μενα
- Ελένη Στασινού
- Δεν πήγα σε χώρες απαραβίαστες, βουνοσειρές και δάση δεν διέσχισα, από αρχαίο ναό άμμο δεν έβγαλα, το όνομα μου δεν έδωσαν σε ποτάμι κανένα μήτε φυλές ισχυρές υποταγμένες με υπάκουσαν. Κι όμως με άγριο θρίαμβο στη περήφανη μοναξιά μου καταδικάζομαι γιατί στο γαϊτανάκι προδοσιών, δεν πήρα μέρος..... "Παράφραση από ποιήμα του Γκουμιλιώφ"
.......ΣΤΟ CORTE MARTINONI
Τι....
...είδε...
.....το φεγγάρι....
....κι έλιωσε...
τα λογια είναι περιττά
1 σχόλιο:
...τι ωραία ευχή!
Ελπιζω μόνο να είναι οι ηλιόλουστες πεδιάδες πολύ περισσότερες από τα μαύρα δάση.
Δημοσίευση σχολίου