ΠΟΙΑ ΓΥΜΝΙΑ ΑΠΟΤΥΠΩΘΗ ΣΤΗΝ ΙΡΙΔΑ ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙΕΙ ΟΠΗ ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ;

ΠΟΙΑ ΓΥΜΝΙΑ ΑΠΟΤΥΠΩΘΗ ΣΤΗΝ ΙΡΙΔΑ ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙΕΙ ΟΠΗ ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ;
Λεπτομέρεια από πίνακα του Ιωάννη

αγάπες παντοτινές

αγάπες παντοτινές

Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΘΕΑΤΗ

Όταν αργά η μέθη
παρέλθει
κι η πόλη αποβάλλει
τη μνήμη σου
θ' ανηφορίσεις
μοναξιά μεγαλόπρεπη
σαν αποκαθήλωση
για θεατή
Έναν.

ΝΑ ΒΟΓΓΩ...ΣΚΙΕΣ

Στη μεσαυλή του ήχου σου
θα σαρκωθώ
-πείσμα σ' αυτόν π' ανθεί μονάχος-
λάμψης σπουδή
ρυθμού χορός
της λέξης ρίζωμα παράτολμο
και του νοήματός σου
παρανόηση
Μα πιό πολύ
κοπιαστικό ανάστημα σιμά σου
ανθοφορώντας
να βογγώ σκιές...

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008

ΕΣΥ ΚΙ ΕΓΩ

Επτάτονος Αυλός
με λέξεις να χνουδιάζουν
ρόδινο
έφηβων λογισμών
συνένοχα χωνεύεσαι
στων λόφων
την πρώϊμη σιωπή.....

Κι εγώ
ερωτικό συλείτουργο τελώ
στο πορφυρό σου ένδυμα...

Τρίτη 18 Μαρτίου 2008

ΝΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ;


Μια Άνοιξη διπρόσωπη
μας πλησιάζει
μέρες μας τάζει έκτακτες
με χρονοδείκτες σ' αναμονή
τη θέλησή μας σκόρπια
σε πάτους ποτηριών
κι εγκαύματα κορμιά
σε δροσερές σιωπές.....
Να την πιστέψουμε;
απλόκαρδη και συμπονετική;
Αυτή που κάτι ανέμους ξεσηκώνει
ζήτουλες που απαιτούν
στην πόρτα ερμηνεία....
τις πλέον ακατάλληλες στιγμές;

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008

Δαυϊδ του Ερωτα

Ακούω τον πολύβουο
στρόβιλο που σηκώνεις
και μασκαρεύομαι
λιγότονη ερωτική
το περίτεχνο να διαβρώσω
κρεσέντο των ανέμων σου
Δαυϊδ ελάχιστος του Ερωτα
που θέλει πάντα άνισα
μεγέθη να ισορροπεί....

Σάββατο 1 Μαρτίου 2008

O ΦΡΑΧΤΗΣ

ΣΤΟΝ ΝΑΡΚΟΦΟΡΟ ΘΑΝΑΤΟ
ΣΗΚΩΝΩ ΦΡΑΧΤΗ
ΟΛΑ ΤΑ ΛΑΘΗ
ΠΟΥ ΧΡΗΖΟΥΝ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗΣ
Ο πίνακας ανήκει στον Ιωάννη

(Εύ τών Μορφών)