ΠΟΙΑ ΓΥΜΝΙΑ ΑΠΟΤΥΠΩΘΗ ΣΤΗΝ ΙΡΙΔΑ ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙΕΙ ΟΠΗ ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ;

ΠΟΙΑ ΓΥΜΝΙΑ ΑΠΟΤΥΠΩΘΗ ΣΤΗΝ ΙΡΙΔΑ ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙΕΙ ΟΠΗ ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ;
Λεπτομέρεια από πίνακα του Ιωάννη

αγάπες παντοτινές

αγάπες παντοτινές

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΑΣ

Και εφόσον η διολίσθηση
δεν δείχνει να αποτρέπεται
Ως έσχατοι ρομαντικοί

Ας επανακτήσουμε την δύναμη
των αισθήσεων

Ας ξεχρεώσουμε παλιές οφειλές
σήποντος Αστισμού

Ας καταδικάσουμε τον επαρχιώτικο
"Γιαπισμό"

Ας διαγράψουμε τις ηθικές εκπτώσεις
ως μέτρο φιλ-ανθρωπισμού

Ας μην κάνουμε χώρο για φόβους που αφορούν
την ζωούλα "μας"

Ας μη θεωρούμε τη σκέψη
όπλο επιβολής σαθρών απόψεων.

Ας θυμηθούμε την έννοια λίγων ξεχασμένων λέξεων
Όπως: Αλήθεια, δικαιοσύνη, σωφροσύνη, ταπεινότητα


Ευχαριστώ την STEVI που με τίμησε με το κάλεσμα.

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2008

ΜΟΡΦΕΑΣ

Των αθανάτων ημερών
τελειώνουν τα μαθήματα
και των μακρόσυρτων νυχτών
τα άγρια σεμινάρια...


Γι αυτό σου λέω
τώρα
που στην κοιλιά μας
το μαχαίρι
έπαψε να διεκδικεί


...ας κοιτάζουμε επίμονα
στον κήπο
ελπίζοντας στις μεταμορφώσεις του.

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2008

ΔΕΝ ΘΕΛΩ

Σε λάθη
νέψιμο διδακτικό να γίνω

Ως "φίλιον Δέος"
σε μάτια να νυχτώσω

Στην ελευθερία ουδενός
σηματοδότης

Ούτε ριπή φωτός
στην κραιπάλη
των που ορέγονται τα σκοτάδια τους

Σε τοίχο φυλακής
ως όνομα τυχαίο
να περιέχομαι

Κι αχρείαστη καμπύλη λόφου
σε τοπίο προσωπικό

Μόνο στο ηλιακωτό
του πιό καλού του ύπνου
σαν φτάνει
ηχώ απ΄την ανάσα του.....

Στον κάμπο με τους Νάρκισσους (2)

Ποιός είν΄αυτός
που δείχνει αναταραχή
εκεί οπού οι νοσταλγίες
λείπουν;
Άγγελος Συνοριακός
-ημίθεος τουτέστιν-
για το Επέκεινα
την πείνα έχει κορέσει....

Η μη δεν είναι εδώ
μονάχα
η πικρία
η ανεξάνλητη;

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2008

Στον κάμπο με τους Νάρκισσους..(1)

Με όραση ελλειπτική
όλα μισά τα βλέπω
ένθεν και ένθεν
κι έτσι
μοιραία δυστυχής
σε διχασμό προσωπικό
αδιαφορώ
κι αν ελλιπώς επιστατώ
τις αχανείς εκτάσεις των συνόρων...

Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2008

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ-ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ

Τι ακριβό έχει χαθεί
να ψάξεις;
Την κόμη του δάσους
η φλόγα την εχτένισε.
Κι ο χείμαρρος
οπού
τα όνειρά σου ένιβες
σε γκρίζες στάχτες πιά
τρέφει κροκάλες.

Όσο για την επιστροφή
δεν ξέρεις
πως Ιφιγένεια ορίσθης
για νάχουν άλλοι....Αλί...Αλί σου
άνεμον ούριο;

Λαμποκοπάς καλή μου
άγνοια
κι αν περισσότερο απ΄αγκαλιά
θάθελα κάτι
να ντύσω θάταν μουσική
τα γράμματα ενού θρήνου
που δεν θα πεις.

Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2008

Ολόζωστοι πορείες είμαστε
κι εμείς διαλέγουμε
τις πλέον ανιαρές
Οκνηροί και κοντόφθαλμοι
σε φωτιά της μιας μέρας
να καιγόμαστε
κιας καίουν κάπου για μας
αιώνιες φλόγες....
ΚΙ ΑΝ ΠΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ;
ΑΥΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ
ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ...

Ευχές....

Μια στάλα μέλι
απ' την πρώτη κυψέλη-
Το πρώτο στάχυ -
απ΄το χωράφι
σελήνης πάμφωτης
Ο ξενύχτης κοκκινολαίμης
που κλωσσάει νεοσσούς
Νάναι τα ξέφωτα
στα μαύρα δάση
του Χρόνου μας.

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2008

ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΕΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ.....

Η αγάπη μου κατοικεί
όπου η σήψη ευλογεί
πράσινους ποιητές
κι οι φλύκταινες εθελοντές ιαμάτων
γεννούν
Όπου η μέρα,
μνήμη αποτελεί
του Τίποτα
κι ενθυμούμενη το Σύμπαν με λησμονεί
Κι ό θάνατος όπου
την ερώτηση της ζωής
με την απάντησή του αξιώνει.

Η αγάπη μου κατοικεί,
όπου οι καρποί σήπονται
πριν τον σχηματισμό τους
Κι όπου οι λέξεις αυστηρές
την ευελιξία των νοημάτων εκτελούν..

Εκεί όπου οι στάχτες
την αγωνία σαν ξερόχορτο τυλίγουν
κι όπου το ανθρώπινο
στην οκνηρία του σπαταλιέται...

Η αγάπη μου κατοικεί
πέρα από το δωμάτιο σου
γεμάτο άστρα και πουλιά
φιλιά και όνειρα
Αγάπη μου.