ΠΟΙΑ ΓΥΜΝΙΑ ΑΠΟΤΥΠΩΘΗ ΣΤΗΝ ΙΡΙΔΑ ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙΕΙ ΟΠΗ ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ;

ΠΟΙΑ ΓΥΜΝΙΑ ΑΠΟΤΥΠΩΘΗ ΣΤΗΝ ΙΡΙΔΑ ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙΕΙ ΟΠΗ ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ;
Λεπτομέρεια από πίνακα του Ιωάννη

αγάπες παντοτινές

αγάπες παντοτινές

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΑΓΑΠΟΥΜΕ ΕΣΕΝΑ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Γρηγόρης Χαλιακόπουλος
«Αγαπώ τη δυσλεξία σου»
Εκδόσεις Αιγέας 2009
Τιμή: 10 €
Διαστάσεις: 14x21
Σελίδες: 153







Αρώματα από μνήμες και στη μέση το Αιγαίο. Αγάπες, Έρωτες, που ξοδεύτηκαν στου Χρόνου το Παζάρι. Ο Άγγελος, η Ελβίρα, ο Μανούσος, η Αϊσέ και μία χούφτα όνειρα βαπτισμένα στους αφρούς των κυμάτων.
Αθήνα, Χίος, Τσεσμές, ένα τσιγάρο δρόμος η ζωή και οι καρδιές... δυο δάκρυα και κάτι. Τις νύχτες ο θαλασσινός αγέρας φέρνει φω­νές, λόγια πρωτάκουστα, και μουσικές απ' τα παλιά. Κι αρχίζουν οι ψυχές να ξεπορτίζουν, αναζητώντας απαντήσεις σε ερωτήματα που κρύβονται στη Λήθη: «Πώς ορίζεται ο απέ­ναντι;» «Στα πόσα μίλια βγαίνουν λαθραίες οι πεθυμιές;» «Πού αρχίζουν άραγε, οι φράχτες με τα σύνορα του Πόθου;»
Είναι περίεργα τα βράδια στο Αιγαίο. Στιγμές στιγμές, μπερδεύεσαι αν σου μιλάνε προτομές ή ζωντανοί. Ακούς ψιθύρους απ' το στόμα του Κοραή, τον πόνο απ' τα χείλη του Αγγουλέ, χα­χανητά απ’ του Σουρή τις αιχμηρές διαμαρτυ­ρίες. Κι άλλοτε φθάνουν στ’ αυτιά σου οι λυγ­μοί της Αϊσέ και το φτερούγισμα των γλάρων που ονειρεύτηκαν ελεύθεροι να ζούνε...

Ο Γρηγόρης Χαλιακόπουλος γεννήθηκε στα Φιλιατρά το 1958 και είναι συγγραφέας, δημοσιογράφος. Κατά τα έτη 1994-1995 εξέδιδε την εφημερίδα «Αίσθηση Λόγου και Τέχνης», μέσα από την οποία προβλήθηκαν σπουδαίοι άνθρωποι της Επιστήμης, των Γραμμάτων και των Τεχνών.
Συνεργάστηκε δημοσιογραφικά με τις εφημερίδες «Καθημερινή της Κυριακής», «Νίκη», «Επενδυτής του Σαββάτου», «Real News» και τα περιοδικά» Ταχυδρόμος», «Επειδή», «Πανόραμα», «Μομέντο», «Homme» και «Εικόνες». Το 1997 πρωτοδημοσίευσε στον τύπο, τα Αρχεία του Δρομοκαΐτειου, της προ και μετά κατοχικής περιόδου, για όλους τους σπουδαίους ανθρώπους που έζησαν μέσα στο Ψυχιατρείο, όπως ο Γεώργιος Βιζυηνός, ο Ρώμος Φιλύρας, ο Νικόλαος Δραγούμης και πολλοί άλλοι. Το παραμύθι του «Το Δάκρυ του Μουτζούρη», επιλέχθηκε από το Υπουργείο Παιδείας στον Κατάλογο των Προτεινόμενων Βιβλίων του έτους 2009 για τα Δημοτικά Σχολεία. Έχει γράψει θεατρικά έργα και έμμετρες διασκευές, ενώ αρκετοί συνθέτες έχουν μελοποιήσει στίχους του. Σήμερα, εξακολουθεί να συνεργάζεται με έντυπα του Κέντρου και της Περιφέρειας στο ελεύθερο ρεπορτάζ και αρθρογραφεί με κύρια θεματολογία του την κοινωνία και τον άνθρωπο.

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Μου Αρεσε πολύ και το Αναρτώ! Φυσικα του Φωτη Γεωργελέ

ATHENS VOICE / Φώτης Γεωργελές / 05.11.2009
Μεσημέρι, Κολωνάκι, καφέ στην πλατεία.
Είναι αποκλεισμένο περιμετρικά, μπράβοι σε σχήμα Π, περαστικοί κοιτάζουν περίεργοι το θέαμα.
Στη μέση αυτός, μαύρο κοστούμι, μαύρο πουκάμισο, όρθιος μιλάει στο κινητό.Πίσω του άλλος μπράβος, κρατάει στα χέρια ευλαβικά το πούρο.
Γυρνάει, τραβάει μια ρουφηξιά, συνεχίζει, ο κολαούζος το κρατάει, περιμένει την επόμενη ρουφηξιά. Μπράβος πούρου, επαγγέλματα του μέλλοντος.
Φθινοπωρινό μεσημέρι στο κέντρο της πόλης, η δημόσια επίδειξη της αήττητης ηλιθιότητας.
Είναι πλούσιος. Έχει πολλά λεφτά, από πού, απροσδιόριστο.
Οι πλούσιοι αυτής της χώρας δεν κάνουν, έχουν.
Κάτι γενικώς, καράβια, προμήθειες, λαθρεμπόριο πετρελαίου, πλαστά τιμολόγια, ποδοσφαιρικές ομάδες-πλυντήρια, αγοραπωλησίες παικτών, εικονικά συμβόλαια, πουλάει φάρμακα στα νοσοκομεία στην τριπλάσια τιμή, εισαγωγή από την Κύπρο, εκμεταλλεύεται εμπορικά ακίνητα της εκκλησίας, καταπατάει δημόσιες εκτάσεις, χτίζει στη Μύκονο συγκρότημα κατοικιών με συνέταιρο γνωστό πολιτικό, αλλαγές συντελεστή δόμησης μόνο για την περίπτωσή του, έχει αναλάβει τη διαφημιστική καμπάνια υπουργείων, διαχειρίζεται τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, πουλάει τηλεοπτικά κανάλια που του χαρίζει το κράτος, αύξηση κεφαλαίου, τραπεζική εγγύηση, δάνεια, offshore εταιρείες, κωδικοί, μπράβοι. Πούρα. Χοντρός σβέρκος.
Οι περαστικοί απολαμβάνουν το θέαμα. Κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά.
Το θέμα είναι τα λεφτά, αυτό μου είπε κι ο μπαμπάς.
Μια χώρα που δεν παράγει τίποτα και έχει τόσους πολλούς πλούσιους.
Δεν δημιουργούν αλλά έχουν διασυνδέσεις. Σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις. Βιτρίνες. Ταμίες. Μεταφορά χρήματος, όχι δημιουργία πλούτου.
Δεν βγάζουν χρήματα, υπεξαιρούν.
Οι πλούσιοι ξέρουν πολύ καλά από πού προέρχονται τα χρήματά τους.
Τα αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι ως προϊόν εγκλήματος.
Τα τρώνε γρήγορα και επιδεικτικά. Όπως οι γκάνγκστερ.
Σε ολόκληρο τον κόσμο μόνο δύο άρχουσες τάξεις έχουν υιοθετήσει ως τρόπο ζωής το lifestyle της κολομβιάνικης μαφίας.
Οι Ρώσοι ολιγάρχες και οι Έλληνες πλούσιοι.
Θηριώδη τζιπ στα στενά δρομάκια, παρκαρισμένες πόρσε στα κλαμπ, αστυνομική προστασία, γουόκι τόκι, μπράβοι, ημίγυμνες ξανθιές, χοντροί σβέρκοι.
ΚΔΟΑ. Κτηνώδης δύναμη ογκώδης άγνοια.
Στον υπόλοιπο κόσμο οι πραγματικοί πλούσιοι μοιάζουν με φοιτητές στα Εξάρχεια. Σνίκερς, φούτερ και κουκούλες.
Ανακάλυψαν ένα τσιπάκι, έστησαν τη Microsoft, την Apple, έφτιαξαν ένα πρόγραμμα, φαντάστηκαν μια κοινότητα, το FaceBook, βάζουν την εταιρεία τους στο χρηματιστήριο έναντι 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων φορώντας τζιν, στο υπόγειο γκαράζ παίζουν ακόμα Nirvana με τις φοιτητικές τους κιθάρες.

Εδώ δεν υπάρχουν κιθάρες.
Ούτε πανεπιστήμια. Ελληνικός ληστρικός μικροκαπιταλισμός, κλοπιμαία.
Ξαπλώστρες 3.000 ευρώ στην παραλία, ο ένας δίπλα στον άλλον.
Πάνω στον άλλον. Όλοι μαζί.
Δεν θέλουν να κρυφτούν, θέλουν να φανούν.
Ποιος έχει το πιο μεγάλο, σπίτι, το πιο μεγάλο, κότερο.
Αγωνιούν για μια φωτογραφία τους σε φτηνές κίτρινες φυλλάδες που λερώνεσαι άμα τις ξεφυλλίσεις.
Αγοράζουν παρέα, δημοσιότητα, σεξ, σταρ, μις, θεές, απόλυτες, υπέρλαμπρες, δίμετρες. Ξανθιές με μαύρη ρίζα.
Από τη μαζική παραγωγή των καλλιστείων. Μια δυο γυμνές φωτογραφίες και μετά στον αγώνα.
Στο ανελέητο κυνήγι στη σκληρή ζούγκλα της ζωής.
Η ανεργία στις νεαρές γυναίκες μέχρι τα 30 φτάνει στο 40%.
Πιράνχας, κόβουν βόλτες από φωτογράφιση σε κότερα, από πασαρέλα σε επισκέψεις κατ' οίκον.
Το ίδιο παμπάλαιο συγκινητικό όνειρο. Μια μέρα ο πελάτης θα ερωτευτεί και θα την κάνει κυρία.
Ένας γάμος, τώρα πριν να 'ναι αργά, τα χρόνια περνάνε γρήγορα, νέο εμπόρευμα βγαίνει στην αγορά κάθε σεζόν.
Τα πούρα διαλέγουν. Επιλέγουν την επόμενη trophy wife.
Επιλέγουν και επιλέγονται. Ε9 κυκλοφορούν σε φωτοτυπίες, αγοραπωλησίες, ντιλ κλείνονται.
Τα κοσμικά περιοδικά γράφουν για πανέμορφα μοντέλα που φωτογραφίζονται σε ακριβά μαγαζιά με νεαρούς ζεν πρεμιέ της αθηναϊκής νύχτας. Εννοούν escort συναντάνε γιους πλουσίων με την ελπίδα να «κατακτηθούν». Νέες ιδιότητες της κοσμικής ζωής. Κληρονόμοι.
Γιοι εισηγμένων. Πολύφερνοι γαμπροί με πολλές κατακτήσεις. Οι βίζιτες της πρώτης σελίδας.
Ο πλανήτης μπαίνει στον τρίτο χρόνο της οικονομικής κρίσης. Ο δύσκολος χειμώνας. Οι ελληνικές πολιτικές εφημερίδες, αυτιστικές πάντα, στο πιο βαθύ τούνελ της κρίσης, εισάγουν στην ύλη τους κοσμικά ένθετα.
Χρώματα πολύχρωμα, γυαλιστερές φωτογραφίες. Δες το 16χρονο ζάπλουτο ξέκωλο πώς διασκεδάζει στα μπουζούκια.
Ζηλεύεις; Δες το νεαρό πάμπλουτο κληρονόμο αγκαλιά με τη θεά, την προκλητική miss young. Θα κάνουν προγαμιαίο συμβόλαιο;
Η Ελένη ρίχνει με νάζι το τιραντάκι να φανεί η ρόγα, πέφτει η τηλεθέαση. 5.000 άτομα στο γάμο, τραγούδησε ο Ρέμος, εσύ δεν ήσουν εκεί;
Εσένα ο μπαμπάς σου δεν έκανε λαθρεμπόριο πετρελαίου; Η μαμά σου δεν ήταν συμβολαιογράφος στα μεγάλα ντιλ ακίνητης περιουσίας;
Δεν ξέρεις ούτε ένα γενικό γραμματέα υπουργείου, έναν ταμία κόμματος έστω; Τι άτυχος που ήσουν.
Όλα διορθώνονται όμως, άρχισε τώρα, κάνε κοιλιακούς, κάνε προσθετικές στήθους, κάνε κάτι. Αν δεν είσαι αγοραστής, γίνε τουλάχιστον εμπόρευμα.
Η Ελλάδα, αδιόριστη πτυχιούχος, κλείνει τα μάτια, πέφτει στο κρεβάτι για μια μονιμοποίηση στο δημόσιο, υπέρβαρη πηδάει απ? το μπαλκόνι.
Γυρνάει το ρολόι μια ώρα πίσω μεσάνυχτα Κυριακής, ετοιμάζεται για τον πιο βαρύ χειμώνα. Μπερδεμένη, πεινασμένη, εν πλήρει συγχύσει, δηλώνει αθώα.
Ήταν ωραίο το έργο, εύκολο, χωρίς κόπο, θεαματικό σαν μεταμεσονύχτια κολομβιάνικη σαπουνόπερα του Άλφα με βαρόνους κοκαΐνης, μπράβους και μικρά κοριτσάκια που πάνε στον πλαστικό χειρούργο με παιδιάστικη αφέλεια για να πιάσουν την καλή, να τις διαλέξει ο αρχηγός της συμμορίας. Κρατάει 45 λεπτά.
Μετά ακολουθεί τελεμάρκετινγκ.
Κατσαρόλες, στρώματα και όργανα γυμναστικής, 29,99 ευρώ σε 6 δόσεις.

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010


Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ "Έθνος"

Ο ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΒΑΤΤΩΝ
2100 και το γένος των Βαττών η Κανθαρίδων, υπάρχει καθώς πάντοτε, ευπροσάρμοστο και ενθουσιώδες-ιδίως κατά την αναπαραγωγική του υποχρέωση- εμπλουτισμένο με ανθρώπινα τινά ιδιώματα αλλά και ευφυία η οποία συνετέλεσε στο να οργανωθεί η νεότερη κοινωνία τους σε αξιοθαύμαστο εύρος.
Έτσι, ο νεαρός Βάττης Αρχαιολόγος, κατά τι επαρμένος και ιδιαίτερα ευσυγκίνητος, εν μια νυκτί θα κατακλυστεί από τα αλλότρια συναισθήματα, σαν ανακαλύψει το «ΕΥΡΗΜΑ» εκατό πόδια υπό την τοξική ιλύν και που αστραπιαία θα μεταφερθεί στο πλησιέστερο Βιο-Χημικο-Γενετικό κέντρο.
Και ναι μεν θα νοιώσει να καταρρακώνεται η βεβαιότητα του για εύφημον μνείαν, στην καθολική ακινησία εν αναμονή των αποτελεσμάτων, όμως η ελπίδα για υστεροφημία δεν θα κατασταλεί από την σοβαρότητα της στιγμής.
Εν πάσει περιπτώσει θα αναγγελθεί ότι : το «ΕΥΡΗΜΑ» περιέχει φιαλίδιο με βλαστοκύτταρα του ανθρώπινου είδους έτοιμα για αναπαραγωγή, καθώς και δίσκο παλαιοτάτης τεχνολογίας, είδος κληροδοτήματος-παρακαταθήκης, οποίον βεβαίως όφειλαν απαξάπαντες να ακούσουν ως δημοκρατία διαφάνειας.

Σιωπή έως τον πορτοκαλόχροα ουρανό. Οι αποκωδικοποιητές πήραν φωτιά.
Η φωνή πολλαπλασιασμένη ακούστηκε σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη.
«Ντρέπομαι για την παρακαταθήκη ευτελισμού.
Που έζησα την εποχή όπου κηδεύτηκαν τα άξια και ανυψώθηκαν τα τίποτα.
Για τους πολέμους ντρέπομαι. Τις γενοκτονίες. Τις φονικές δοκιμές ντρέπομαι.
Χιροσίμα. Ινδονησία. Σιγκαπούρη. Πόλους και βυθούς. Έγκατα και αιθέρες.
Για τα οβάλ γραφεία. Τα ροζ. Τους θηρευτές πρωθυπουργούς. Το γάλα με μελαμίνη.
Τα σκαμπώ από δέρμα ελεφάντων. Τα μενού με «Δράκο του Κομόντο». Τον αφανισμό του Χρυσού Πιθήκου ντρέπομαι. Τον Τρίτο κόσμο που τον βαφτίσαμε στα απόβλητα για να τον δολοφονήσουμε στην αδιαφορία μας. Για την ΟΥΝΕΣΚΟ ντρέπομαι, που πολτοποίησε 100.000 τόμους βιβλία ιστορίας και λογοτεχνίας.
Γιατί γελάσαμε με τον Κουστό. Γιατί δεν κλάψαμε τα νεκρά δέντρα της Ναμίμπια.
Γιατί πεθάναμε στα Χρηματιστήρια, θεραπευτήκαμε με χολή αρκούδας, ικανοποιηθήκαμε με βοηθητικά από κέρατο νεκρού ρινόκερου και πέος Φώκιας.
Για τους γονείς που με συνέταξαν σε αίτηση. Που δεν ήσαν ο Αλ Γκορ, ο Μπουσεργέ, η ο Ρομπέρ Σουάν. Γιατί δεν υπήρξα μέλος της ΕΛΦ η της ΑΛΦ.
Γιατί χρειάστηκε «ΚΙΟΤΟ» και «ΒΑΣΙΛΕΙΑ» για να προστατευθεί η φύση.
Για την εκδίκηση της τρομοκρατημένης φύσης ντρέπομαι. Για την καμπύλη λίπους της ανθρωπότητας. Για το παιδί που αρπάζει την τροφή του πουλιού. Το πουλί που σπαράσσει τα σπλάχνα του παιδιού. Τη μάννα ντρέπομαι που καταπίνει το πουλί. Και τη γη που φτύνει τη μάννα νέο οξύ.
Για τη δυνατότητα να ανασυσταθώ ντρέπομαι. Και το δίλημμα στο οποίο θα περιέλθει όποιος ανακαλύψει το «γενετικό μου λίκνο»
Υ.Γ. Συμβουλή μου; Καταστρέψτε με για να μη καταστραφείτε!»

Εκατομμύρια αισθητήρια μετακινήθηκαν από έκπληξη σε απορία.
«Ψηφίστε.»
«Θάνατος» ακούστηκε ομαδηδόν, βουϊσανε οι επτά θόλοι.
«Αν βρεθεί έστω κι ένας με σοβαρό λόγο, ίσως ν’ αναβιώσει το ανθρώπινο είδος»
Ο νεαρός Βάττων ακούστηκε « Και μόνο διότι μεταμελήθηκε αξίζει να αθωωθεί»
Δαγκάνες σκοτείνιασαν το θόλο. Αφανίστηκε κάθε ίχνος του νεαρού Αρχαιολόγου.
«Έχετε δίκιο» ακούστηκε η φωνή. Δεν χρειάζεται να επαναφέρω τον άνθρωπο. Ήδη εσείς έχετε στοιχειώσει απ’ αυτόν»